වාල්මිකී නමැති බ්‍රාහ්මණයා රාමායණය රචනා කිරීමට පෙර බෞද්ධ සහ ජෛන ලේඛකයන් රාම කතා ගණනාවක් රචනා කර ඇත. මේවායින් බෞද්ධ කතා සම්පූර්ණයෙන් ම විනාශ වී ගොසිනි. එහෙත් ජාතක පොතේ අඩංගු “දශරථ ජාතකය” නැති වූ ඉතිහාසය පැහැදිලි කරන්නකි. මෙහි අතීත කතාවේ සඳහන් දශරථ රජ්ජුරුවන්ගේ වැඩිමහලු පුතා රාම පණ්ඩිත ය. කණිෂ්ඨයා ලක්ඛණ නම් වේ. දියණිය සීතා නමි. ජාතක කතාව විභාග කළ ඇතැමෙක් ශාක්‍යයන්ගේ ජනශ්‍රැති බෞද්ධ කතාවලට මුල් වී ඇතැ යි සිතති. හිමාල ප්‍රදේශය රාමායණ කතාව විහිදෙන භූමි කලාපය යි. හින්දු දෙමළ පොතපතේ බෞද්ධයන් ශාක්‍යයන් ලෙස සඳහන් වේ. සිංහල ශාක්‍ය සබඳතා ගැන පාලි සාහිත්‍යයේ සඳහන් වේ.
බුදුන් උපන්නේ ශාක්‍ය වංශයේ ය. සහෝදරයකු හා සහෝදරියක අතර සිදු වූ විවාහයකින් ශාක්‍ය වංශය ආරම්භ වී යැයි ශාක්‍ය ජනශ්‍රැතිය සඳහන් කරයි. මුල් ම බෞද්ධ කතාවන්හි රාම සහ සීතා සොයුරු සොයුරියන් බව සඳහන් ය. ඔවුන් රාජධානියෙන් හා රටින් පිට වී වන වැදුණේ කුඩම්මාගේ අරියාදු හේතුවෙනි.10 සමහර සිංහල කතාවල ශාක්‍ය කතාවන්හි ඡායාවන් පෙනේ. කුවේණිගේ දරුවන් වූ ජීවහත්ථ හා දිසාලා සොයුරු සොයුරියන් එක්වීමෙන් වැද්දන් බිහි වූයේ යයි කතාවක් පවතී. සිංහල ජාතියේ ආරම්භකයන් වශයෙන් කියවෙන සිංහබාහු සහ සිංහසීවලී ද සොයුරු සොයුරියෝ වෙති.
ජෛනයන්ගේ රාමායණ කාව්‍යයන් කිහිපයක් ඉතිරි ව පවතී. එක් පිටපතක සඳහන් පරිදි රාවණා යක්ෂයකු නොව උග්‍ර වෘත රකින තාපසයෙකි. ඔහු සිතේ සීතා කෙරෙහි ඇති වූයේ ආදරයක් මිස කාමාශාවක් නොවේ. තමා වැන්නකුට සීතා වැනි තරුණියක ඇලුම් නොකරන්නේ මන්දැයි රාවණට නො වැටහුණි. ඔහු ඒ ගැන තමාගෙන් ම ප්‍රශ්න කරයි. එම කතාවේ හැටියට රාවණ තවුසා විද මැරීමේ අපරාධය සිදු කරන්නේ රාම නොව ඔහු සොහොයුරු ලක්ෂ්මන් ය.
වාල්මිකීගේ හින්දු රාමායණය තනිකර ම දේව කතාවකි. රාවණා ලංකාධිපති කිරීම වාල්මිකීගේ ක්‍රියාවකි. ඔහු රාමායණය රචනා කළ පසු තව තවත් හින්දු රාමායණ ලියවුණි. මේවා ඊට ලියවුන සන්න, ටීකා හා සමාන වේ. ඒ රාමායණ කතා සියල්ලක දී ම මිනිස් චරිත දෙවිවරුන්ගේ සහ යක්ෂයන්ගේ අවතාර බවට පත්වෙති. ස්ත්‍රිය පිළිබඳ බ්‍රාහ්මණ දෘෂ්ටිය කතාවට එක් වේ. කෝට්ටේ කාලයේ හින්දු රාමයණ කතාව ලංකාවට පිවිසුණි.