මා ගැනම සිතමින්
බස් රථයට ගොඩ වදින නුඹ
මගේම රථයේ
කවුළුවෙන් එහා ඉම
අනන්තය සොයන ඇය

ඔව් මං දන්නවා
ඔව් මං දන්නවා
නුඹ මා ගැනම සිතන වග
දකින දකින මොහොතේ
මතකය අලුත් වෙන වග
අලුත් වුණ මතකයෙන්
කවියක් දෙකක් ලියවෙන වග

ඔව් මට මතකයි
ඔව් මට මතකයි
පැය ගණන් නිදිවරපු බව
නුඹ එහා ඉම
මම මෙහා ඉම හිද
අපි මොනවද කතා නොකළේ
අතීතය
අපිට අතීතයක් තිබුණා
අසුන්දර තැන් මග හැරපු
වර්තමානය
නුඹ සමඟ ගෙවපු සුන්දරම කාලය
මං සමහර දේවල් සගවපු
අනාගතය
ස්ථිර නැති බව දැන දැන ම
අපි දෙන්නම ගොඩනගපු
පිපුරලා යන තුරු ගිනිකන්ද
ඉවසුවා නුඹ
නුඹ දැවෙන බව දැන දැනම

කවුළුවෙන් අනන්තය සොයන
ඇය සමග
කප්පරක් දුක හිතේ සගවගෙන
මේ ගමන අනාගතයට