නිර්දෝෂී සහ අවිහිංසක වුව ද නැවත වතාවක් සිරගත කරනු ලැබූ සිල්කා, නවමු සහ තමන්ට හුරුපුරුදු අති භයංකර අභියෝගයන්ට මුහුණ දුන්නේ දිනපතාම දිවිරැකගැනුම පිණිස නොනිමි අරගලයක නිරත වෙමිනි.අධ්‍යාත්මයකින් තොර භෞතික ශරීරයක් පමණක් දරමින් දිවි ගෙවූ සිල්කාට,මේ සියලු කරදර,හිරිහැර හා දුක්ඛ දෝමනස්සයන් පසෙක තිබිය දී, පිවිතුරු ප්‍රේමයක් වෙනුවෙන් තම හදගැබෙහි අවකාශයක් තිබෙන බැව් අවසානයේ හැඟී ගියේ ඒ තද දුඹුරු පැහැති දෑස් දුටු නිමේෂයේ දී ය.